Na school… veranderen mijn kinderen in monstertjes.
MonsterTJEs is misschien zelfs een eufemisme. Laat het ons maar op monsters houden. Er blijft geen spaander meer heel van die lieve, schattige bollekes die ik ’s ochtends een zoen en een knuffel gaf alvorens naar het werk te vertrekken. Hoe lief en vertederend ze dan zijn, zo boos en overprikkeld zijn ze net na school. Ik doe de autodeur met de verkeerde hand open, ik daagde te vroeg op aan de schoolpoort (want de oudste wilde nog wat spelen), ze viel op de speelplaats en dat was mijn schuld want ze had geen lange broek aan waardoor ze haar knie nu KEIhard bezeerde, ik stapte te snel (of te traag) naar huis, ik nam haar step niet mee en nu moet ze stappen en dat gaat niet want haar benen zijn kapot, mijn handen waren te koud en nu zijn haar handen bevroren (oh ja 🙂 ),…
Hoe kan ik tegemoet komen aan hun noden zonder mijn eigen grenzen te verliezen (lees: zonder dat ik ze de ‘snoep’kast laat plunderen en elkaar laat vermoorden)?
Enkele tips:
Snacks
Te voet of met de auto, het maakt niet uit: ik zorg altijd dat ik een gezonde snack bij me heb voor onderweg. Ze zijn namelijk UITGEHONGERD. Precies of ze hebben de hele dag niks gegeten en al hun eten uitgedeeld.
Aandacht
Thuis geef ik hen even mijn volledige aandacht: samen een spel spelen, knutselen, buiten ravotten of een rollenspel spelen,… Dat laatste is tegenwoordig een echte hit. Ik ben dan de heks en zij komen mij plagen. Ik loop hen achterna, gooi ze in de heksensoep, kriebel ze als ik ze te pakken krijg, …
Hapjes
Ik zorg voor allerlei hapklare dingen in mijn keuken. Ze staan namelijk te springen om koeken, fruit of rozijnen te eten bij thuiskomst, dus probeer ik al deeltjes van het avondeten of restjes van de avond voordien te presenteren. Ze hebben vooral GEEN tijd om te wachten, voorbereid zijn is dus de boodschap. Ik denk dan aan gebakken tofu, tempeh of seitan, vegan sushi, pasta, gestoomde broccoli, ovengebakken groentjes, rijstkroketten, vegan burger, geblancheerde groenten, … Dat gaat altijd vlot naar binnen. Zei ik al dat mijn kinderen uitgehongerd zijn na een schooldag?
Speelgoed
Ik probeer hen (terwijl ik kook) bezig te houden met iets waar ze niet elke dag mee spelen: hun magneetboeken, plasticine, kleurboek met stiften, stempels, kinetisch zand, …of ze gaan gewoon buiten spelen bij aangenaam weer, daar zijn ze altijd voor te vinden (en ik ook).
Verkleedpartij
Zo eens per maand leg ik de verkleedkledij beneden en mogen ze helemaal losgaan. Mega Mindy meets heksje Lily, speelplezier gegarandeerd en mama kan even de volledige tien minuten gas geven.
Helpen
Ik laat hen vaak helpen bij het voorbereiden van het avondmaal, vinden ze altijd leuk! Soms wel een risico omdat ze dan sneller ruzie gaan maken (ik wil de lepel vasthouden, nee ik, ik was eerst, …), maar meestal wel een hit. Of als ik de dag voordien kookte voor deze dag, dan neem ik de jongste mee naar de badkamer om mij te helpen met mijn pyjama te zoeken, kleertjes uitdoen, kledij klaarleggen voor de dag nadien, … Iets wat ze heel graag doet èn zo ben ik al in avondoutfit 😉
De oudste geniet ondertussen van wat ‘alleentijd’, geen zus om speelgoed af te nemen ondertussen.
Avondeten
Tot slot volgt het avondeten. Dat kan meevallen, maar ook tegenvallen, hangt enorm af van hun humeur, dat op zijn beurt afhangt van de vermoeidheid. Soms maken we er een spel van (wie passeert aan de ‘brug’ – lees: mijn been – , die neemt een hap), soms lezen we een boekje samen, we puzzelen al eens of kijken onbewust samen naar Rintje of een ander kort filmpje
.
En daarna? De oudste luistert naar de vertelskills van de papa en valt dan in slaap. Ikzelf kruip gezellig met de jongste in bed, geef haar mamamelk en bedenk me hoe gelukkig ik me mag prijzen met mijn schattige monsters. Ik zou ze voor geen geld ter wereld willen missen.
